Niepłodność – coraz częściej nazywana chorobą cywilizacyjną – dotyka aż 15-20% wszystkich par, pragnących spełnić swoje marzenie o posiadaniu potomstwa. Mając na uwadze ciągły wzrost liczby osób borykających się z tym problemem, z ogromnym zaangażowaniem niesiemy wsparcie potrzebującym w walce z niepłodnością. Jeśli Wasze wielokrotne próby starania się o dziecko wciąż kończą się niepowodzeniem, zapoznajcie się z najczęstszymi przyczynami niepłodności, obniżającymi płodność zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn.
Niepłodność mężczyzn – najczęstsze przyczyny:
- Zakażenia układu moczowo – płciowego
- Czynniki środowiskowe
- Zaburzenia odżywiania, błedy dietetyczne
- Zabiegi chirurgiczne w obrębie układu moczowo – płciowego.
- Choroby układu krążenia.
- Leki hormonalne, morfina, chemioterapia.
- Używki.
Szacuje się, że około 50% przyczyn niepłodności partnerskiej leży po stronie mężczyzn.
Niepłodność kobiet – najczęstsze przyczyny:
1. Zespół Policystycznych Jajników (PCOS) Schorzenie, które w znacznym stopniu prowadzi do niepłodności. Kobieta cierpiąca na PCOS walczy z nieregularnymi cyklami miesięcznymi, w których zazwyczaj nie dochodzi do owulacji z powodu obecności niedojrzałych oraz niepękających pęcherzyków umiejscowionych wokół jajników.
2. Endometrioza, choroba ta przejawia się złym umiejscowieniem błony śluzowej macicy w układzie rozrodczym kobiety. Błona umiejscawia się zazwyczaj w okolicach jamy brzusznej, wywołując bolesne miesiączki, bóle podczas stosunków płciowych oraz podczas oddawania moczu.
3. Niedrożność jajowodów to jedna z najczęstszych, tym razem mechanicznych, przyczyn powstawania niepłodności u kobiet. Jest to skutek przebytych stanów zapalnych dróg rodnych, endometriozy, chorób przenoszonych drogą płciową lub wszelkich zabiegów dokonywanych w obrębie macicy. Powikłania prowadzą do tworzenia się zrostów, które uniemożliwiają swobodne przemieszczanie się komórek oraz, co za tym idzie, naturalne poczęcie.
Pozostałe przyczyny:
- zaburzenia odżywiania, błędy dietetyczne
- wady anatomiczne w obrębie miednicy mniejszej i narządu rodnego,
- infekcje bakteryjne i wirusowe układu moczowo – płciowego,
- leki hormonalne oraz antydepresyjne,
- używki,
- wiek
- zespół metaboliczny
Diagnostyka
Po wykonaniu badań diagnostycznych – TWJ – test wydolnosci jajnika i dokładnej analizie wyników badań lekarz prowadzący ustala wspólnie z pacjentami dalszy sposób postępowania. Każda z metod wspomaganego rozrodu wiąże się z przystąpieniem pacjentki do kontrolowanej stymulacji owulacji. Celem takiej stymulacji jest uzyskanie w tym samym czasie większej liczby pęcherzyków jajnikowych i zwiększenia liczby komórek jajowych. W czasie trwania tego procesu pacjentka poddawana jest kontroli ultrasonograficznej oraz hormonalnej. Wybór metody stymulacji ustala lekarz prowadzący uwzględniając wyniki badań diagnostycznych oraz wywiad kliniczny.
Metodami wspomagania rozrodu, stosowanymi przez naszych specjalistów, są:
Inseminacja domaciczna IUI, polegająca na zaaplikowaniu w macicy odpowiednio przygotowanego w laboratorium nasienia.
Zapłodnienie pozaustrojowe z transferem zarodka do macicy IVF – metoda sprowadzająca się do pobrania od pacjentki komórki jajowej i doprowadzeniu do jej zapłodnienia nasieniem poza ustrojem kobiety w warunkach laboratoryjnych, a następnie prawidłowo rozwijające się zarodki aplikuje się w macicy.
Zapłodnienie z użyciem zabiegów mikromanipulacji, tzw. ICSI– metoda leczenia, opierająca się na wprowadzeniu jednego plemnika do komórki jajowej za pomocą specjalistycznego sprzętu oraz pod kontrolą mikroskopową. Dalszy proces leczenia przeprowadzany jest identycznie jak w przypadku pozostałych etapów zapłodnienia IVF.
Jedną z najskuteczniejszych i najczęściej stosowanych metod ART jest docytoplazmatyczna iniekcja nasienia (ICSI). Warunkiem pozwalającym na przeprowadzenie dalszych etapów zabiegu jest odpowiednia ocena dojrzałości i jakości budowy morfologicznej oocytu. Otrzymane oocyty znajdują się w różnych stadiach dojrzałości mejotycznej. Około 80% zebranych oocytów znajduje się na etapie metafazy II podziału mejotycznego (MII) pozostałe 20% to oocyty na etapie metafazy I (MI) , profazy I podziału mejotycznego (GV)
Ocena jakości oocytu opiera się przede wszystkim na jego cechach morfologicznych obserwowanych pod mikroskopem świetlnym. Jakość oocytów, a jednocześnie ich potencjał rozwojowy, jest jednym z istotnych czynników decydujących o powodzeniu ART. To, co jest brane pod uwagę przy ocenie budowy morfologicznej oocytów, to kształt i wygląd cytoplazmy, osłonki przejrzystej (ZP), przestrzeni perywiteliny (PVS) i FPB.
Zarodek
to inaczej embrion, który jest efektem połączenia komórki jajowej i plemnika. Jego powstanie i pierwsze dni istnienia to okres zarodkowy, czyli dotarcie plemnika do cytoplazmy komórki jajowej
Etapy rozwoju zarodka:
Transfer zarodka do jamy macicy
Zabieg ten jest krórtki, trwa ok.15-20 min i jest bezbolesny. Wykonywany jest pod kontrolą USG, za pomocą miękkiego cewnika, w którym znajduje się zarodek.
Jak przygotować się do transferu, by zwiększyć jego skuteczność? 2-3 godzin przed zabiegiem zaleca się wypić ok 1-1,5 l wody niegazowanej wody. Wszelkie inne zalecenia lekarz ustala indywidualnie z pacjentką. Transfer zarodka to najważniejszy etap całej procedury in vitro. Istotne jest, by po zabiegu pacjentka unikała wzmożonej aktywności fizycznej i seksualnej, a także unikała gorących kąpieli i saun. Warto od początku stosować się o zaleceń lekarza, by zwiększyć skuteczność procedury in vitro.
NALEŻY PAMIETAĆ ABY PRZYGOTOWUJĄC CIĘ DO CIĄŻY SUPELMENTOWAĆ:
- kwas foliowy 800 μg / dobę , najlepiej dobrze przyswajlana forme metylowaną, zapobiega wadom cewy cerwowej u dziecka
- witaminę D3 2000 j.m. / dobę – wpływa na kosci, odporność
- witamine B6 w dawce ok 2 mg/dobę – odpowiadana za prawidłowa pace układu nerowergo
- witaminę B12 ok 2,5 μg / dobę odpowiadana za prawidłowa pace układu nerowergo i krwiotwórczego
- jod 200 μg / dobę – odpowiada za pracę tarczycy
- cholinę 130 mg/dobe – waża rola w zapomieganiu chorobom neurologicznym
- kwasy OMEGA – 3 – DHA 300 mg – prawidłowa praca mózgu
- kwasy OMEGA -3 – EPA 30 mg – prawidłowa praca mózgu
Suplementację należy kontynuować w ciąży do 13 tyg. po 13 tyg, kiedy układ nerwowy dziecka jest ukształtowany nie ma koniecznosci suplementacji witamin z grupy B (wystarczą te z diety), ale kształtuje sie mózg, dlatego konieczne podwojenie dawek kwasów OMEGA-3, które trudno jest dostarczyć z dietą.